Ters Açı

Bugün sizleri biraz tersten düşünmeye davet ediyorum. Ben oldum olası kendimden büyük insanlarla vakit geçirmekten zevk almışımdır. Büyük derken öyle birkaç yaş büyükten bahsetmiyorum. Minimum 10 yaş büyüğüm olmalı karşımda. Yaşıtlarımla anlaşamam. Mutlaka bir çatışma yaşarız aramızda.. O yüzden tercihim büyüklerden yanadır. Tecrübeleri vardır, bilmediklerimi bilirler, yön gösterirler falan filan.. 

Ama ya küçükler?? Kendimden çok ama çok küçükler?? Onlarla da aram fena sayılmaz. Tipimden dolayı yaşıtları gibi görürler beni, yakın bulurlar, anlatırlarda anlatırlar.. 

Böyle bir kız tanıdım. Benden bir hayli küçük.. Ama bildikleriyle beni ona katlar, bir o kadar çarpar ve böler..  Benim aksime pozitif bakıyor hayata, çok cesur her şeye atılıp katılıyor, şükür ki acı bir tecrübe göstermemiş hayat ona.. Uyarılarıma ‘woww’ diye yanıtlar verip beni güldürüyor.. Komik geliyor belki de söylediklerim. O konuştukça bir zamanlar aynı öyle pozitif, olayları kolaylıkla atlatıp gülümseyebilen biri olduğumu hatırlıyorum… Geçmişime bakar gibi bakıyorum ona.. Kendimi dinler gibi dinliyorum onu… Korkuları yok.. Sayıp döktüğüm olası kötü ihtimalleri sanki fantastik bir hikaye anlatıyormuşum gibi hayretle dinliyor. Ben susunca da sanki film bitmişte kaldığımız yerden devam ediyormuşuz gibi davranıyor. Şimdi hal böyle olunca şunu düşünüyorum ister istemez.. Büyüklerden öğrenebileceğimiz çok şey var evet.. Amaaa küçüklerden öğrenebileceğimiz daha çok şey var sanki. Tamam tecrübe çok önemli olabilir ama bizdeki korkular onlarda yok. Dolayısıyla bizim korkarak yaklaştığımız, daha doğrusu korkarak uzaklaştığımız şeylere kolaylıkla ulaşabiliyorlar, deneyimliyorlar, pek çoğu bundan etkilenmiyor bile.. Bizim kararlar bağlayabileceğimiz bir olay karşısında gayet soğuk kanlı durup, gülüp geçebiliyorlar. Her ortama girebiliyorlar, çoğu zaman ‘amaaaan nooolcak’ yada ‘ne olabilir ki’ diye yaklaştıklarından olaylara gerçektende bir şey olmuyor. Büyütmüyorlar olayları, öfkeli değiller bizler gibi.. Unutmak en çok onlara yakışıyor, ‘ne olmuştu ki’ diyebiliyorlar hararetli bir konuşmanın ardından ve bu belki de en güzel özellikleri.. Yenilikleri takip edip hayatlarına katmalarını saymıyorum bile.. 

Peki sizce nasıl durum? Kimin kimden öğrenecekleri var?