Tespit var öneri yok..

Oldum olası sinir olurum ikisi arasındaki çelişkiye.. ‘Eeee tüm bunları tespit etmişsin de önerin ne??’ diye sorarlar adama. Misal okuduğum kitap insan psikolojisinin altında yatan gerçekleri öğrenerek, hayatımıza yön vermemizi sağlamak için yazılmış. Lakin kitabın okuduğum kadarı tespitlerden oluşuyor ama gelin görün ki elle tutulur bir öneri yok. Aynı sinir olma hissini gitmiş olduğum psikiyatrlarda da duymuştum. Ne anlatsam dinleyen, hakkımda çeşitli tespitlerde bulunan kişilerin içinde bulunduğum durumdan çıkmam adına tek bir önerisi olmamıştı. Bir nevi fal baktırmak gibi bişey bu aslında. Nasıl ki falcı sizden aldığını size satar ve genelde olmuş olayları size söyler buda bir benzeri işte.. Olacaklar, yapılması gerekenler hakkında tek bir fikir bile yok.

Bu durumdan yola çıkarak, neden insanlar tespit ettikleri durumlara karşı çözüm önerisine bulunmaz diye çok düşündüm. Tabi ki cevabı buldum. ‘Kimse risk almak istemiyor’. O halde neden eksiklikleri, olanları yada olmayanları listeleme peşinde insanoğlu? Bunun da cevabı basit. En kolayı bu da o yüzden. Bana göre iyi yada kötü bir önerisi olmalı insanın. Birde bunun riskini alacak yüreği..  Sırf bu sebeple görüşmediğim insanlar, gitmeyi bıraktığım psikiyatrlar ve okunmadan kenara konulmuş kitaplarım var. Çünkü benim sorulardan ve sorunlardan ziyade cevaplara ihtiyacım var. Hayatım bu cevapları aramakla geçip giderken cevapsız kalan tek bir soruya daha tahammülüm kalmadı.

Ve her tahammülü kalmamış insan gibi gözüm kararıyor çoğu zaman. İşte bu göz kararmasının tek çözümünü içimizde bulacağımızı söyleyen bilir kişilerin aksine daha yüce bir varlıkta aramanın hepimiz için çözüm olacağına inancım gittikçe kuvvetleniyor. İşte böyle zamanlarda daha çok sığınıyorum ‘O’na.. Ve tüm tespitlere tek bir cevap olsun istiyorum; 'YA HABİR'