Kendime, kendi kendime..

Yıllar önce Savaş Ay’ın sunduğu A Takımı isimli programda sokağa düşmüş insanların hayatları, sokağa düşmeden önceki yaşamları işlenmişti. O zamanlar garip ve bir o kadar korkutucu gelen bu bölümü hayretle izlemiştim. Hayatta her şeyin bir sebebi vardı. Diyeceksiniz ki buradan konuyu nereye bağlayacak? Kendime bağlayacağım tabiî ki de nereye bağlayabilirimJ An itibariyle aklıma ilginçtir ki kendim geldim J Bilmiyorum size olur mu ama insanın aklına kendinin gelmesi ilginç bir durumdur bana göre. Eski yazılarım, eski hallerim bir anda geçti gözümün önünden.. Kendim gibi birini tanımadım hiç. Tanısam eminim çok severdim. Yooo sanmayın kendime aşığım, hayır değilim. Ama seviyorum kendimi. Özellikle durmadan konuşan, beni hiç yalnız bırakmayan kendimi, zaman zaman kızsam da seviyorum. Kendimi bildim bileli konuşuruz, yaptığımız, yapmadığımız, yapılan, yapılmayan her şeyi ama her şeyi konuşuruz.. Ben ve kendim zaman zaman da çatışırız. Anlaşamadığımız durumlar çoktur. Ama küsmeyiz birbirimize, biliriz ki bize bizden yakını yoktur. Şimdi, şuan aklıma gelen kendimi düşünürken, kendime bir yabancıya bakar gibi baktım.. Hani deriz ya ‘kendimi tanıyamıyorum artık’ diye.. işte belki de en çok oturan tabir bu oldu… Eskiden sorsalar nasıl bilirsin?  diye.. Kendimi ‘eğlenceli’ sözcüğünün geniş kapsamına dahil edebilirdim. Sadece etrafımdaki insanları değil, kendimi de eğlendiren bir yapım vardı.. Vardı diyorum çünkü artık yok. Şimdi nerededir, ne yapar hiçbir fikrim yok.. Sigara yasağı gibiydi gidişi… Hani yasak ilk geldiğinde ‘yok canııııımmm uygulayamazlar…’ diye ahkam kesen biz içiciler, nasıl bir anda buz gibi havada kendimizi sokakta sigara içerken bulduk.. Benim eğlenceli halimde gitmez derken gidiverdi. Şimdi bu yazıyı ona bir çağrı niteliğinde yazıyorum..

Sevgili benim eğlenceli halim, boş vermişliklerim, amaaan canım sende tavırlarım, sizi çok özledim. Evet belki geç kalınmış bir mektup ama umut hep benimleydi o gitmedi. O (umut) dedi ki bana, ben seninleyim tut elimden, gel beraber bir çağrı yapalım.. Belki okuyan olur, nerede olduklarını bilen olur, duyan olur, gören olur … belki haberleri olursa onlarda aynı hasretle koşar gelirler sana. Bende ona uydum..

Benim güzel hallerim!

Sizden kocaman bir af diliyorum. Özrümü kabul edip dönerseniz çok sevinirim. Yine eskisi gibi olabiliriz belki, belki denersek yapabiliriz ne dersiniz??

Sizi seviyorum, ben buradayım, bekliyorum!