Özleyeceksin biliyorum,

Sesimi, yazdıklarımı, kırgınlıklarımı…

Özledikçe üzüleceksin.

Bir şeyler söylemek isteyeceksin ama cümleler kırılacak dilinde, tıpkı sana kırıldığım gibi.

Düştükçe çaresizliğe, hatırladıkça incittiğin düşlerimi, bürüneceksin derin bir sessizliğe.

Kazandığını sandığının aslında kaybettiğin olduğunu göreceksin.

Gördükçe anlayacaksın bana ne kadar ayıp ettiğini…

Ve zaman haykıracak sana; ‘’Kalanlar kaybedenler, gidenler kazananlar değildir’’ diye,

İşte o gün boğazında düğümlenecek nefesin..

Ve çıkmaz olacak sesin..

Ama ben senin gibi taş kalpli değilim..

Bir daha affetmesem bile seni, üzüleceğim!

İhsan Turhan