Yeni bir güne uyanmak için ideal bir şarkı. Olanca uykumu aldı götürdü yerine garip bir sevinç bıraktı. Eski şarkılar ne güzel, hatta eski olan her şey güzel bence. Belli bir dönemin yaptıklarının üzerine ilaveler yapan bir nesil olmadı, olduysa da bana hitap etmedi. Bu nedenle yanlış zamanda doğduğumu düşünürüm çoğu zaman. Daha önce gelmeliydim dünyaya. Doğum tarihim 1940 falan olmalıydı. Sevdiğim şarkılar benim zamanımın şarkıları olmalı, sevdiğim yerleri değişmeden görebilmeliydim. İnsan sonunu belirleyebildiği gibi evvelini de belirleyebilseydi keşke... Nerede, ne zaman doğacağını kendi tayin edebilseydi. Yok yanlış anlaşılmasın hayatımdan memnunum lakin sevdiğim insanları daha eskiden de tanısaydım mesela. Biri demişti ki 'insan sevince şimdiyle yetinmez, sevdiğinin geçmişini bile ister.' Doğru ister. İnsan bencilce düşünür durur.
Der ki:
'Ey sevgili, ben seni beklerken sen nerelerdeydin?' bazısı bu cümleyi biraz daha genişletir..
Der ki:
'Seni Lale sinemasının önünde bekliyordum. Sen neredeydin?'
Evet o bencillerden biri de benim. Evet bencil insana tahammülüm yok. Ama benimde içimde bencil bir yan beliriyor zaman zaman. Bu bencil istiyor ki geçmişe de gidebilsin.
Bazen rüyalarımda sevgilim küçülür, ben büyürüm. Onu tutar elinden eski evinin bulunduğu sokaklarda gezdiririm. Tam okulunun önüne gelince dururuz. O bana bakar, ben ona.. aralık kapıdan, tıpkı o gün baktığımız gibi içeri bakarız. Birden fırlar elimden içeri girer koşarak. Bahçeye oradan okulun içerisine dalar. Kalbim küt küt gözlerimle takip ederim onu. Sarı badanalı, şirin okulu birden dev gibi görünür gözüme. Sevdiğimi içine hapseden koca bir dev. Koşarım peşi sıra, tahta merdivenlerini çıkar, sınıflara bakarım.. Birden bana seslendiğini duyarım. Cama koştuğumda bahçede gülen gözlerle bana bakar, elini sallayarak geldiği gibi çıkar gider. Rüyanın geri kalanı onu dar sokaklarda aramakla geçer. O hep bir yerlerden çıkar sonra kaybolur. Bir türlü yetişemem. Korkumun çığlığa dönüştüğü an uyanırım.
Gecelerimi bölen bu rüyayla bir kez daha anlarım geçen zamana koşarak yetişemem..
Ama devam ederim şarkımı söylemeye..
Baharda kuşlar gibi geldin kondun dalıma,
Susamıştım sevgiye çiçekler sundum sana.
Seversin diye..seversin diye..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder