Sevdiğim, canım, biricik sevgilim!
Bilmiyorum bu yazımı okuyacak mısın yada ne zaman okuyacaksın??? Ama sana ulaşabileceğim tek yer burası şuan. Seni arayamamak sana yazdığım yazıyı bile haber verememek kötü..
Oysa şuan seninle konuşmak için neler vermezdim. Bu basit isteğimin bile bazen imkansız oluşu öyle üzücü ki...seni arayamazken ve sesini duymak isterken senin de aramıyor olman ayrıca kötü. Bir çok şeyi feda edebileceğim bir telefon için hayal kurmam ne komik değil mi??
Başkaları için sıradan olan bir telefon görüşmesi benim için ne ifade ediyor kim anlar ki...
Beklemek....beklemek...beklemek....
Neyse... Özledim fazlasıyla, sesini duymaya şuan çok ihtiyacım vardı o da imkansız.
Dünyaları istemiyorum ki... Bir sesini duysam o da yetecekti olmadı..
İyi geceler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder