Karın altında nefes alınır mı?

Sanki alınır, alırken burnuna dolup erir taneler sonra karın üzerinde iki delik belirir nefes alıp veren.  Bir kere öyle yapmıştım. Kar yağarken yatmıştım yere… yüzüme düşmüştü kar tanecikleri bazıları eriyip gitti, bazıları kapladı üzerimi. Gülümseyerek yattığım yerden zorla kaldırıldım. Şimdi olsa kalkmazdım.

Bugünüm yarın olsa yada hep yeni baştan,
Yaşamak ne güzel olur, hiç başlamamışsan.
Geriye ne kalırdı yaşananları atsak,
Seni bir daha yaşamak isterim aslında.

Beni al kucağına, elini belime sar.
Beni almadığın an üşürüm sabaha kadar.
Beni al kucağına, elini belime sar.
Beni almadığın an ölürüm beni al.

Biraz önce uyurken seni koynuma aldım.
Dudağından öperken uykudan uyandım.
Sana böyle uzakken seni bir daha sevdim.
Yanına gelebilsem bir daha dönmezdim.

Beni al kucağına, elini belime sar.
Beni almadığın an üşürüm sabaha kadar.
Beni al kucağına, elini belime sar.
Beni almadığın an ölürüm beni al.

Güzel şarkıdır.. aklıma geldi, içimden söylerken bir de baktım satırlara da dökülmüş.

Gece kalkıp yazdığım, sabah uyandığımda yırtıp attığım kağıtlar çok fazla. Küçük küçük kağıtlar biriktirmişim. Unutmayayım diye mi? Unutmam ki ben.. güya deftere yapıştırma niyetim vardı elimi süremiyorum. Elimle – gözüm paralel çalışıyor.. el hareket halindeyken göz neden dolar ki?

Sınır yoksa ki yok neden zorlanıyorum der insan? Ağız alışkanlığı galiba. Yoksa niye olsun? Çarpmazsan acımaz canın.. çarpmadan acır sanırsın o ayrı..

Arabada gidiyorsun ibre artık yerinden çıkacak.. sesler uğulduyor kulağında sonra koca bir sessizlik… yüzüne düşen kar taneleri..

Öyle olsa ne olur böyle olsa ne olur? Saçma sapan.

Rusya’da insanı alıp uyutuyorlarmış. Hala tıbbın ilerlemesini hissedemiyorum burada, bu ülkede, İstanbul’da..

Acaba İstanbul’da olduğumu bilmesem.. yine de İstanbul-muş gibi hisseder miydim? Adının bir önemi olmazdı herhalde. Sonuçta hitap etmek istedikten sonra isim bulunur.

Yiyeceklerin hiçbir tadı yok. Eskisi gibi zevk vermiyor yemek yemek.. öylesine yutulan lokmalar.

Sadece uyuyabilme fikriyle hatta hayaliyle gün doldurmak, ne komik diyeceğim ama gülecek halim yok.

Ne saçma bir yazı yazdım..