Her azınlık bir gün güçlenir, böyledir bu işler!

Anneeeee çocuklar benimle dalga geçtiiiii…

Geçsinler nooolmuşş?

……….

Anne ya okulda arkadaşım salak dedi.

Desin canım onun demesiyle salak mı oldun?

………

Anne…

Efendim..

Yok bişey…

Küçüklüğümden beri kulaklarımı çevreye tıkayabilen biri olmadım. Bunu söylediğimde ise ‘amaaan boşver, desinler, duymazdan gel, onun demesiyle mi?’ gibi tepkilerle karşılaştım. Bugün bakıyorum da zamanında görmezden geldiğimiz, yok saydığımız ne varsa bugün tamda içerisinde yaşıyoruz. Hatta hatta onlar tarafından yönetiliyoruz. Belki de sıkıntı görmezden gelmekte. Çünkü bir şeyi yok saymak, onu görmezden gelmek kişiye verilebilecek en büyük cezadır. Ve her görmezden gelinen, varlığını kanıtlamak adına bir çabaya girer, çoğu zaman güçlenir ve en sonunda da başınıza bela olur. (Bknz. Ülkenin durumu/Bknz. Terör.)

Bu nedenle ben diyorum ki görmezden gelip, güçlendirmek yerine, rahatsız olduğumuz bir konu var ise bu konudaki fikrimizi beyan edelim. Belki dünyayı değiştiremeyiz ama en azından denemiş oluruz. Üstelik denemesi de bedava.

İşte dünkü yazımı da bu nedenle yazdım. Vur kaç modelinin yayılmış olmasından son derece rahatsızım. Diyeceğini ortaya kusup, karşısındakinin cevabına tahammül edemeden kaçan insan çok fazla. Hal böyle olunca ufacık bir ihtimalin peşine, bir umut düştüm. Yoksa çok umurumda olduğundan yada kahrolduğumdan değil.

Neticede sorularıma bir cevap gelmesi ihtimali düşük fakat yinede ihtimal dahilindeydi. Ve ortada bir ihtimal varsa, olması da mümkündü. En kötü ihtimal yazımı okuyacağı düşüncesiydi ki buna da değerdi.

Yoksa ben bu yazıyı yazanın beni takip ettiğini, muhtemelen kurulan guruplardan birinde bulunduğunu, üstelik kadın olduğunu -ki bundan %100 eminim- (Törpü vazifesiyle sivriltilmiş kelimeler, kağıda bırakılmış ruj izi değil elbetteJ) zaten tahmin ediyorum.

Ama istedim ki kendini bir yerlerde doldurmak yerine gelsin ‘EVET BEN DEDİM’ diyebilsin. Ne olurdu ki deseydi? Hiçbir şey.. Neyse..

Ne demiş Samuel Beckett ‘Hep denedin, hep yenildin. Olsun. Gene dene, gene yenil. Daha iyi yenil'..

Ben denedim, sizde deneyin derim. Çünkü bu gün görmezden geldiğiniz, yarın hayatınızın zorunlu bir parçası haline gelebilir.

Hepinize sevgilerimi iletiyorum, hoşça kalın.