Takip Sorunsalı..

Sevgili arkadaşlar,

Bugün sizleri kafamdaki bir sorudan yola çıkarak, biraz geçmişe, biraz bugüne, oradan da yazımın başlığı olan soruna götürerek, başınızı döndürüp, kusturmak niyetinde değilim elbette :) Amacım; aklımdaki soruya sizlerin cevabıyla netlik kazandırmak yadaaa yeni başlayanlara bir sır vermek.  Tamam tamam uzatmadan başlıyorum.

Sizlerin beni tanıması aylar öncesine dayanmasına rağmen blogumu 2013 yılında sevgilime yazdığım yazıları yayınlamak amacıyla açmıştım. Sonrasında nasıl olduysa bir anda bir topluluk daveti aldım ve kendimi geniş bir topluluğun, birbirinden değerli insanların yani sizlerin arasında buldum.  Kısacık zamanda yıllardır tanıyormuş hissine kapıldıklarım, canının sıkıntısı/hastalığı geçti mi diye merak ettiklerim, beni kendine yakın görenler tarafından merak edildiğim, moralim bozuk olduğu için destek veren takipçilerim, mutluluğuma ortak olan, sevincimi paylaşan çok güzel arkadaşlarım oldu. Hepinize kocaman bir teşekkürü borç bilirim. Borcu da hiç sevmediğim için peşin peşin teşekkür ederim :)

Kendi kendime yazarken - ki yazmak gerçekten benim için bir tutku ve ben yazmadan nasıl yaşanır bilmiyorum – birilerinin beni okuyacağını, bir de üzerine yorum yapacağını hiç düşünmemiştim. Düşünmememin sebebi de hiçbir topluluğa dahil olmayışım ve takiplere kapalı oluşumdu. Yaşadığım bu tesadüfi davet sonrasında sizleri tanıdıkça, sizlerden yorum aldıkça; yazdıklarımın okunarak, eleştirilmesinin de ayrı bir tadı olduğunu anladım. Çevresinde bir elin parmağını geçmeyecek kadar az insan olan biri yani benim için bu, kendi yalnızlığımın içerisinden çıkıp, (biraz abartı olacak ama) dünyaya açılmak gibi bir şeydi. Tamamen hesapsızca, aklıma geldiğince yazdığım yazılar blogumda yerini alırken, ilgi alanıma giren, kendime yakın bulduğum, okumaktan keyif aldığım kişileri takip etmeye, onlardan fikirler almaya, fikrim varsa yorumlarımda paylaşmaya başladım. Ve zaman geçtikçe blog alemindeki kişilerin, günlük hayatta karşılaştığım(ız) insanlara oranla daha nazik, daha düşünceli, daha insancıl, doğayı koruyan, hayvanı seven ne bileyim işte daha daha daha (yazar burada kelime bulamadı) olduklarına kanaat getirdim. Neticede yazan insan çokta kötü olamıyordu, belki de ondan bu blogdakilerin ‘daha’ olması durumu.. Fakat yine zaman geçtikçe fark ettiğim bir şey oldu. Buda yazımın başlığını alan soru yani ‘takip sorunsalı’ hakkında düşünmeye itti beni.

Gerçekten yazmaya gönül vermiş, duygularını bu yolla aktaran insanların haricinde de birileri vardı. Bu kişiler ‘sizi takibe aldım, sizde beni takip edin’ yazıp gidiyordu. Çok fazla takılmamakla birlikte bu kişileri takibe alıp, iadeyi ziyaret yapıyordum. Sonra şunu fark ettim. Kişiler kendini eklettikten sonra takipten ayrılıyorlardı. Sanıyorum buradaki amaç, ‘bak ben kimseyi takip etmiyorum ama yüzlerce de takipçim var’ düşüncesini karşı tarafın zihninde uyandırmaktı. Ha yapıyor da eline bir şey geçiyor mu? Elbette hayır. Diyeceksiniz ki buna mı takıldın. Aslında takılmadım ama bilmediğim içinde merak ediyorum, buradaki gerçek amaç nedir diye? Çünkü bu kendini ekletip, takipten çıkan, yorum atmayıp ille de yorum gelsin diye bekleyen, gelmeyince sitem yazısı yayınlayan insanların neden burada olduklarını ve olmak için ısrarcı olduklarını anlayamıyorum. Bunu anlayan biri varsa bu konuda aydınlanmayı gerçekten çok istiyorum. Asıl cevap bekleyen sorum da bu.

Son olarak bu kişilere vereceğim sıra gelecek olursam, ‘bu hayatta hiçbir şey karşılı olmuyor’ bunu öncelikle anlamanız gerekir. Yani, sen beni seversin de, ben seni sevmeyebilirim, sen benim ilgimi çekersin de ben senin ilgi alanına dahil olmayabilirim, sen yazdıklarımı okumaya değer bulmazsın da bir başkası bana bayılır gibi, gibi.. Hal böyle olunca, bir şey üretmeden, iki kelimeyi yan yana getirip yazmadan, sadece sayfa açıp hiçbir şey paylaşmadan takipçi sayısına takmış olman ciddi bir sağlık sorunun olduğunu düşündürüyor. Oysa facebook gibi (adı batsın) bir mecrada bu işlerin gideri var. Oraya gidip, ekleyip çıkarabilir, takip edip, bırakabilirsin. Bu zahmete girmek niye? Eğer bunu yapıyorsan ve nedeni konusunda bizleri aydınlatmak isteyecek kadar dürüst olabileceksen (yürek yiyip gelmekte serbest) senin de yorumuna açık bu soru. Gel ve anlat bize, ne yersiiin, ne içersiiiin, bu kafaya nasıl geldiiin? Hadi gel lafını sok sonra engelleyip gitmekte serbest.

Hoşça kalın, mutlu kalın..

** Bu yazı durup dururken yazılmamıştır.