Şimdi sen gittin.. 

Git..

Gitmekle gidilmiyor ki..

Ben yine aynı şekilde duruyorum..

Durmakla kalmış sayılmıyorum..

Şuan geçtiğin yollarda ben varım, baktığın gökyüzünde, esen rüzgarda..

Kümbet’te durmuş seni izlemekteyim..

Kaleden geçişine bakıyorum..

Karşı adadayım bizim için dilek tutuyorum..

İçtiğin rakıya kattığın buz gibi eriyip kanına karışıyorum..

Sen oluyorum, ben oluyorsun..

Gitmekle gitmiş olmuyorsun, benimsin ya hep bana kalıyorsun!