Ya bi çekil git diyicem, yol vericem!

Arkadaş ne yan geçti bilmiyorum. Anlamak gibi bir çabamda yok, olamazda zaten. Tükettin içimde ne varsa o derece. Ha diyeceksin ki ne demeye yazıyorsun olurda denk gelirde okursan bilesin diye yazıyorum. Zahmet ettim biliyorum. Biliyorum ki iyilikle, doğrulukla olmuyor. Her gün biriniz iyi olmanın zararını göstere göstere öğretiyor ya oradan biliyorum.

Kardeşim, çıkmışsın gitmişsin dışarı çalışmışsın gelmişsin eyvallah. Ama sanki bana yapmışsın. Gelirken beni düşündüğünü göstermek adına -ki bunu da neden yaptığını biliyorum- soğuk içecek getirmişsin buna da eyvallah. Peki ne demeye getirip masaya vuruyorsun 'al bunu aldım, git bardak getir' diye atarlanıyorsun? Artistliğin kime diye sorduğumda neden yüzün düşüyor? Ne bozuluyorsun? Bak, bu güne kadar açık ve net oldum. Dünyada bir başıma kalacağımı bilsem tavrım değişmez benim. Ha yüzün düşüyor, çenen açılıyor. Bu seferde çok sıcaktı dışarısı diyorsun. ‘Havayı ben mi harladım?’ diyorum basıp giyorsun. Git, git nereye gidersen git umurumda değil lakin geri dönüyorsun. Elinde bardakla yanıma geliyorsun yeniden. Çok istememe rağmen içmiyorum aldığın içeceği, yine yüzün düşüyor. Kendin edip kendin buluyorsun. Ama bil istiyorum bir gün sen gitmeden ben git diyicem sana yol vericem haberin olsun. Ohhh be rahatladım.